Een mobiel, publiek canvas
Het is woensdagavond, 17 april, 19u20. Gisteren of eergisteren kreeg ik een mailtje waarvan het begin als volgt luidt:
Hey Anton!
In naam van Curating The Young heb ik de eer om je te vertellen dat je bent geselecteerd voor de tentoonstelling De/constructie in de GIFTSHOP van Plek vzw. Ik ben Zinnia en volg jouw traject van nu tot aan de tentoonstelling op.
Fijn nieuws dus. Dat betekent dat we er kunnen invliegen.
De ideeën rond constructie en deconstructie met een participatieve insteek beginnen zich te vormen. Het idee spookt van een publiek, mobiel canvas. Zoiets als op de foto hierboven. Een canvas dat laag over laag over laag, eindeloos en doorheen de tijd vorm krijgt, verandert, met weer en wind afgaat, vervaagt, nieuw leven ingeblazen krijgt. Zo'n groot publiek canvas, op verschillende plekken in de stad?
Mijn voorstel gaat als volgt.
Op mijn atelier in Koekelberg heb ik een zestal OSB-platen liggen (van een 40 cm op 200 cm), die op dit moment, vastgeschroefd aan een structuur, dienen als muur. Een scheidingswand met een boze buur.
Mijn voorstel is metaforisch van aard. Ik breek mijn muur af, verlaat mijn donker, individualistisch hol, trek de wijde wereld in en laat het werk door haar ontstaan. Ik faciliteer en kijk toe: een publiek canvas, op wielen, verschillende plekken in de stad. Verschillende decors, invloeden, toeschouwers. Een stoet doorheen de stad, wordt het proces vastgelegd? Het eindpunt is de exporuimte, GIFTSHOP? Wie zal het zeggen?
Eerste schetsen
